Ciągle czarne chmury nad łódzkim Manhattanem

Mija już rok od wydarzeń, które wzburzyły niejednego mieszkańca molochów spółdzielczych. Mieszkańcy łódzkiego Manhattanu ograbieni przez władze spółdzielni z majątku  i pogrążeni w długach zostali  przed rokiem pozbawieni mediów, światła ciepłej wody. W  najwyższych w mieście budynkach stanęły windy.

Ich problemem żyła cała Polska.

Minął rok ,  a były  prezes nadal nie osądzony ,  Prokuratura zwleka  z postawieniem  zarzutów kolejnym osobom , a sytuacja samych mieszkańców SM Śródmieście w Łodzi jest coraz gorsza.

Co ciekawe – rządzą nimi nadal  duchy przeszłości. W imię elementarnej przyzwoitości osoby, które doprowadziły spółdzielnie do gigantycznego zadłużenia, a budynki do stanu nie licującego z XXI wiekiem, powinny same usunąć się w cień. Jednak  nie ma w tym wypadku mowy o przyzwoitości bo  w grę wchodzą przecież wielkie pieniądze, które od lat wydatkowane były poza wszelką kontrolą .

Pojawił się też nowy element tej „układanki ” – czyli SYNDYK . „Fachowiec od naprawiania i likwidowania kłopotów okazuje się jednak arogantem, który opędza się od mieszkańców Manhattanu jak od natrętnych much.

Działania syndyka nie tylko muszą być zgodne z zapisami ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, ale także Prawem spółdzielczym, Ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych i innymi elementami prządku prawnego.

Wyznaczony do tej roli przez sąd  Dariusz Jędrzejewski nie jest prawnikiem i najwyraźniej nie zabiega o przestrzeganie różnych aspektów prawa.

Będącym  w klinczu pomiędzy praktycznie „nieusuwalnymi” ze względów formalnych (proceduralnych)  członkami  starego układu w spółdzielni, a syndykiem ( działającym przecież w interesie wierzycieli !) mieszkańcy łódzkiego Manhattanu  są coraz bardziej pogubieni . Sytuacji nie poprawiają pojawiający się co chwila nowi „doradcy ” których głównym celem jest załatwienie własnych  spraw  czy też wykorzystanie sytuacji do  zrobienia interesu kosztem i tak już pokrzywdzonych spółdzielców. Mieszkańcy muszą sobie uświadomić  jedno

Jedynym atutem jaki posiadają w ręku jest ich liczebność (o ile zjednoczą się w działaniu)  oraz  pieniądze co miesiąc wpłacane do spółdzielni.

Jedność w działaniu  gdy walczy się o własne praw jest niezbędna .  Przez wiele lat  „mafia spółdzielcza” wypracowała  metody rozbijania jedności spółdzielców, zniechęcania ich do aktywności,  podjudzania i  szczucia  jednych na drugich. Tylko dzięki temu  może spokojnie dzielić i rządzić. Ci, którzy tego mechanizmu ni rozumieją dają się ponownie na te sztuczki łapać.

Nikt nie wie de facto jakimi pieniędzmi obraca spółdzielnia. Ile wynoszą wpływy spółdzielni z innych źródeł  niż czynsze za mieszkania źródeł ? W przypadku ogłoszonej upadłości to jeszcze bardziej skomplikowane   bo przecież pieniądze idą  to na spłatę długów.

Mieszkańcy mają klucz do skarbca spółdzielni. Tylko trzeba  się  nauczyć  go skutecznie używać.